21 de mar. de 2012

Especial Elecciones Nacionales 25M (V)

You, a min, lo del Dóberman, a fin de cuentas, muncho me choca. Cúmo esi home-y da agora, depués de vieyu, volver p'Asturias, a facer nun séi quéi. Ya amás ¿a quéi? Casí nada, a mandar.

Él llega, con aquel bandullu decadente, ya igual piensa que ta cumo cuando yera un sheriff nel PP d'Ánsar. Ya, paezme que nun sabe mui bien óu ta (ou tien que tar, vaya).

Nun séi.

Yía que toi maxinando cumo tendría que ser esa escena na que vien cola sua muyer, qu'a min dame que tien un pouco corte "pijippy"; típica paisana d'esa clas social, d'esa edá ya d'esi temparamentu, xeniu ya figura, que llega -de roubao más qu'outra cousa- a esti país dende Provincias -Val, vien dende Madril capital a una aldega de Salas por exemplu- ya cumo-y prestan tanto los animales-caxigalina trai'l sou Gochu Vietnamita (que ta mui de moda, ya dellas de las amigas tamién tienen ún, que son un monada, pero qu'a min paecenme toupos xigantes) p'eiquí pal pueblu.

Ya nun sabe lo que fai.



Ai, eso sí, los paisanonos de pueblu que nun vienon muyer de facha igual (meca, ¡ya valga la redundancia, miánicas!) ya esbábanse toos énte la muyer madrilana, ya ella faciendo la sua vida na Zorra Rural.

Conque, al pouco d'asentase na aldega, ya dempués de munchas ocurrencias -con outros tantos socedíos- pues.... ¿Queréis creer que la Gocha Vietnamita quedóu preñada ya touvo gurinos?



Pues sí ho. Claro, traen esa gocha tan cuidada, ya los gochos xabaces, los xabalinos del monte, los que tán bravos na biesca, ya que ta semao d'ellos, van, ya socedéu'l principal milagru de la naturaleza: Montanon a la gocha Cascos. Y gorinos, enteveiraos, ya arroxadinos, col fouciquín más llongu ya estreichu que'l de la bona raza vietnamita.




Ya los paisanonos: "Montanon a la gocha la muyer de Cascos", "La Gocha la muyer de Cascos, vaya camada que touvo", "La gocha de la muyer de Cascos paríu gochinos". Bono, una comedia total.

Pero, cumo na realidá todo se puede souperar, pues sí ho, mirái, porque los gochinos encariñánonse con Cascos, ya cuando taba n'antuzana de la sua casería (asturiana, sí, pero rematada a la moderna ya con calefacción central) andaban detrás d'él, apegaos.

"Mirái a Cascos cola sua camada gochos", "Mirái cumo-y quieren esos gochos", "Pero mirái cumo siguen a Cascos esos gochos a todas partes", ya, bono, sedrá lo que tenga que ser, eiquí nun voi opinar si hai dalgún paralelismu cola sua carrera política, pero dalgo, pol miou adientro, dame que pensar.



Llou, yá, pues vivía na casa'l matrimoniu de Cascos cola gocha ya la sua camada, qu'aquello igual paecía outra cousa más qu'una casa, pero bono. Ya tamién houbo un episodiu nel que la Gocha tirara pal monte, ya nun apaeciera, ya los vecinos, tamién ficieran una risa, pero bono.... Eiquí la propia muyer de Cascos ya se foi poniendo más nerviosa, seique.



Que, claro, esto yía una hestoria de ficción del miou especial d'elecciones 2012, que nun tien por qué se paecer a la realidá, son cousas mías.

Nenhum comentário:

Postar um comentário